Czynniki ryzyka i standardy leczenie blizn wg międzynarodowych wytycznych

Do czynników ryzyka przerostu blizny należą:

• Głębokość rany i okoliczności w jakich powstała
• Wstępny przebieg gojenia rany: przedłużony czas, wzmożone napięcie okolic rany, nasilone objawy, np. świąd
• Lokalizacja (miejsca narażone na oddziaływanie mechaniczne lub promieniowane słoneczne)
• Predyspozycje genetyczne
• Wiek (większe ryzyko u osób młodych)
• Ciemna karnacja lub jasna karnacja i rudy kolor włosów

Wg międzynarodowej grupy roboczej ds. terapii blizn, istnieją cztery powszechnie akceptowane metody leczenia blizn, których skuteczność udowodniono klinicznie i naukowo (medycyna oparta na dowodach EBM) (*):

• Opatrunki silikonowe i żele silikonowe
• Presoterapia (terapia uciskowa)
• Iniekcje kortykosteroidów w okolicę blizny
• Korekcja chirurgiczna

Terapia opatrunkami i żelami silikonowymi stanowi pierwszy wybór w profilaktyce i leczeniu blizn przerostowych i bliznowców. Zastanawiasz się, co stosować na bliznę po cesarskim cięciu, operacji chirugliczne, lub oparzeniu?

Terapię zawsze zaczyna się od silikonu. Jego zaletą jest wysoka skuteczność, bezpieczeństwo, całkowita bezinwazyjność i łatwość stosowania. Leczenie silikonem powinno trwać minimum trzy miesiące.

W naszej ofercie znajdziesz szeroką paletę produktów z silikonu medycznego do leczenia blizn. Są to produkty renomowanego producenta, holenderskiej firmy BAP MEDICAL wszrehstronnie przebadane, o udowodnionym działaniu.

Silikon to złoty standard w terapii blizn.
Wg międzynarodowej grupy roboczej ds. terapii blizn, inne metody terapeutyczne (poza wspomnianymi powyżej), choć mają istotną rolę we współczesnym postępowaniu, powinny być traktowane jako eksperymentalne, pomocnicze lub uzupełniające, ponieważ nie posiadają dostatecznych dowodów na skuteczność kliniczną. Są to między innymi:

• Terapia laserem (np. frakcyjnym)
• Radioterapia
• Maści, olejki, żele zawierające inne niż silikon substancje aktywne
• Fizykoterapia

 Uwaga! W przypadku bizn powikłanych, rozległych lub ograniczających ruchomość w stawach, terapia blizny powinna być zaplanowana przez lekarza!

(*)Journal of Plastic, Reconstructive & Aesthetic Surgery (14) 67, 1017-1025; Monstrey, Middelkoop ao, Updated Scar Management Practical Guidelines: Non-invasive and invasive measures